22-letnia, niewidoma kobieta podróżowała ze swoim psem przewodnikiem. W trakcie podróży autobusem została okropnie potraktowania przez jednego z pasażerów.
Po tym jak Megan Taylor ze swoim psem wsiadła do autobusu w Merseyside w Anglii, pod jej adresem rzucono przekleństwa.
Jedna z pasażerek zaczęła krzyczeć do niej, by wzięła swojego pie***onego psa z autobusu. Twierdząc przy tym, że nie może to być pies przewodnik, ponieważ jest czarny – informowało The Daily Mail.
Zszokowana i przestraszona kobieta, próbowała wytłumaczyć, że pies pomaga w jej kalectwie. Megan cierpiała na epizody ślepoty.
Megan powiedziała, że kobieta nazwała ją kłamcą, ponieważ “ psy przewodniki to labradory o biszkoptowej sierści, a twój jest czarny”.
“Próbowałam wyjaśnić jej, że psi przewodnicy i asystenci mogą mieć dowolne umaszczenie. Nie muszą to być labradory, choć Rowley jest nim. Odparła, że się mylę – powiedziała Megan Daily Mail.
„Częste ataki i omdlenia”
Megan polegała na dwuletniej Rowley po tym, jak doznała urazu głowy w wieku 15 lat. Wydarzenie to przyczyniło się do występowania ataków ślepoty.
„Podczas wypadku doznałam licznych złamań czaszki, które spowodowały u mnie wiele niepełnosprawności i schorzeń. W tym utratę słuchu, zaburzenia równowagi, częste omdlenia, zawroty głowy i epizodyczną ślepotę” – powiedziała gazecie Liverpool Echo.
Smutne jest to, że Megan przez cały czas napotyka na takie negatywne reakcje podróżując transportem publicznym. W ich wyniku zaczęła się wahać, czy zabierać ze sobą psa.
„Nie sądzę, żebym kiedykolwiek odbyła bezstresową podróż komunikacją publiczną, dlatego tak się denerwuję, kiedy korzystam z niej” – powiedziała Liverpool Echo.
„Staram się myśleć pozytywnie”
„Przy innych okazjach zostałam opluta, odsunięta na bok, zepchnięta z drogi. Oskarża się mnie, że jestem „kolejną pijaną młodą osobą ”, kiedy tracę przytomność z powodu mojego stanu serca i zaburzeń neurologicznych.
„Staram się zachować pozytywne nastawienie. Nie pozwalam, aby takie zdarzenia, jak to miały miejsce i dołowały mnie, ponieważ nie wstydzę się swojej niepełnosprawności”
Nie mogę uwierzyć w to, jak źle traktowana jest Megan; wszyscy musimy być bardziej wyrozumiali i tolerancyjni wobec osób niepełnosprawnych.
Udostępnij, aby podnieść świadomość i wyrazić poparcie dla Megan.
